Skórzaste zapachy są popularne od lat, a na rynku pojawiło się wiele różnych odmian tego, co naszym zdaniem pachnie jak skóra. Jego popularność, która może być w dużej mierze spowodowana tym, że jest równie prawdopodobna do użytku zarówno przez mężczyzn, jak i kobiety, może oczywiście wynikać również z jego wspaniałych podobieństw do skóry.

Kiedy skórzany zapach jest butelkowany i przekształcany w perfumy, kuszący zapach zamienia się w coś, co można nosić ze sobą i używać w dowolnym miejscu, aby ludzie mogli używać wszędzie, aby przypomnieć im zapach skóry. To prawda, że ​​w skórze musi być coś uzależniającego, aby tworzyć tak wspaniałe zapachy, które można znaleźć w historii skórzanych perfum.

Nieprzyjemny zapach skóry

Prawda jest taka, że ​​skórzane perfumy istnieją dzięki prawdziwemu zapachowi skóry. Kiedy skóra jest przetwarzana, musi przejść przez chemikalia, które oczyszczą tkaninę z bakterii, czyniąc ją czystą i bezpieczną od rozkładu.

Tradycyjnie oznacza to, że proces garbowania lub proces, w którym skóra przechodzi różne etapy, aby uczynić ją handlową, elastyczną i użyteczną, występuje w miejscach, w których szerzą się bardzo nieprzyjemne zapachy. Sama skóra jest przetwarzana w płynnych kadziach z obrzydliwymi miksturami, które oczywiście wydzielają zapach, który jest dość trudny do zaakceptowania i powąchania.

Aby temu zaradzić, wytwórcy rękawic zaczęli maskować niekorzystne zapachy pewnymi kombinacjami zapachów. Zazwyczaj zaczynało się od użycia piżma, olejków i kilku innych składników. W końcu podobno rękawiczki zostały perfumowane, a ich nowy zapach zaczęto nazywać skórzastymi perfumami. Dlatego skórzane perfumy nie są tak naprawdę zapachem skóry, ale zapachem perfum, które producenci rękawic postanowili na nich umieścić.

Pierwszy zapach skóry

Skórzane perfumy zostały po raz pierwszy udokumentowane, gdy nosił je król Jerzy III. Została stworzona nie przez producenta perfum, ale naturalnie przez producenta rękawic. Król nosił skórzane perfumy w postaci królewskiej angielskiej skóry. Król Jerzy III równie dobrze może być pomocnikiem w tworzeniu skórzanych perfum, ponieważ to on tak bardzo pokochał zapach skóry, że poprosił o przerobienie go na perfumy. Ze względu na jego moc, skórzasty zapach, który zaczynał jako maska ​​dla nieprzyjemnych zapachów, szybko przekształcił się w dobrze znany ton perfum.

Rękawiczki – Perfumiarz

Wczesną produkcję skórzanych perfum można historycznie przypisać Gantiers Parfumeurs. Jest to korporacja producentów rękawic z siedzibą w Paryżu, która zaczęła decydować się na umieszczanie na swoich towarach środków maskujących. Ich towarowi, jakim są skórzane rękawiczki, trzeba było nadać nowy zapach, ponieważ ich patronami byli w większości arystokraci, którzy za brzydko pachnące rękawiczki w ogóle nie zapłaciliby. Ci patroni dawaliby sowite pieniądze za skórzane rękawiczki o przyjemnym zapachu, który wszyscy znamy jako skórzane perfumy.

Rosjanie

Zapach skóry był w zasadzie podobny, dopóki Rosjanie nie zdecydowali się zastosować kilku własnych zapachów, aby stworzyć inny skórzany zapach. Zamiast tonów cywetu i ambry oryginalnych skórzanych perfum Rosjanie postanowili uwzględnić własne opinie. Pojawiły się one w perfumach w postaci znacznie silniejszych tonów, ponieważ zostały zainspirowane ich wartościami. Pachnie intensywnie i trochę przypomina silne osobowości. Ta cecha rosyjskiej skóry wynika prawdopodobnie w dużej mierze z faktu, że wykorzystuje się w niej pewien element, który czyni skórę bardziej giętką i wodoodporną: smołę brzozową. Zapach rosyjskiej skóry stał się dość popularnym zapachem dla pań.

Hiszpańskie skórzaste Perfumy

Wraz z pojawieniem się hiszpańskich skórzanych perfum przyszedł początek perfumowania skóry czymś innym. Oznaczało to, że do zapachu skóry dodano bardziej tradycyjne składniki perfum. Te składniki to zapachy kwiatów, owoców i ziół.

Dziś ten skórzany zapach jest skutecznie butelkowany i jest używany zarówno jako kompletny zapach, jak i czasami jako składnik niektórych perfum. Niemniej jednak skórzane perfumy to opłacalne perfumy o kolorowej, zabawnej historii.